Risotto con spinaci e ricotta

"Je moet bij mij slapen!" Italia schuift haar dekbed uitnodigend opzij en schuift zover mogelijk naar de rand van haar kleine bedje. Voor ik wat kan zeggen dringt ze nog een keer aan. "Je moet echt bij mij slapen en het licht moet aanblijven." Ik hijs me in het kleine bedje en trek mijn benen op. Italia stopt wat van haar dekbed toe en sluit tevreden haar oogjes. Ze haalt een keer diep adem en slaat dan haar arm om me heen. Buonanotte.

Na een paar minuten verbreekt ze de stilte. "Ik wil weer op vakantie!" "Op vakantie?" Net een dag eerder kwamen we terug van een weekje aan het Lago Maggiore. Het was begin september en we hadden vanuit Dormelletto, de westkant van het meer, het nabije Lago d'Orta en Milaan verkent. 
 "Waar wil je dan naartoe?"
"Ik wil weer naar die snelle trein in het donker in Milaan."
"Weet je wat? Wij gaan een keer samen naar Milaan. Lijkt je dat leuk? Misschien gaan we dan wel met het vliegtuig."
"Ja! Dat wil ik. En ik ben bijna jarig toch? Dan word ik drie!"
"Dat klopt" bevestig ik, terwijl ik uit het bedje klim.
"Slaap lekker lieverd, ik zal het licht aanlaten, droom maar fijn over Milaan en je verjaardag."

Ongeveer drie jaar eerder ligt Cindy languit op de bank met een dikke buik. Het zal een week of vier voor de uitgerekende datum zijn geweest. In de DVD speler draait een film die op het televisiescherm in onze huiskamer tentoongesteld wordt. Het is warm in Tilburg eind augustus 2011. De schuifpui staat open, de gordijnen bewegen zachtjes door het zomerbriesje dat nog voor enige verkoeling zorgt. 

'Non ti Muovere', een film gebaseerd op de gelijknamige roman van Margaret Mazzantini, geregiseerd door Sergio Castellitto die ook de hoofdrol vertegenwoordigt. De film is nog niet afgelopen als Cindy me indringend aankijkt. Ik wist genoeg, kende die ondeugende blik maar al te goed. Zullen we het gewoon doen? hoor ik haar denken en in gedachte beantwoord ik haar vraag met Ja, waarom ook niet! en knik instemmend. 

Voor u nu andere dingen gaat denken: Het gaat hier over de naam van onze tweede dochter. We noemden haar Italia en dat werd op dat moment besloten. Zonder woorden. Enkel door het uitwisselen van onze blikken tijdens het kijken van die film.
Penélope Cruz speelt de vrouwelijk hoofdrol en luistert naar de naam Italia. Het loopt niet zo goed af met haar, maar Italia als naam sprak ons direct aan. Italia zou eigenlijk Luna gaan heten of Lucca als het jongen zou zijn geworden, dat wisten we voor de geboorte nog niet.

Italia Anna Christina | 5  Ottobre 2011 | 02:34

Tja, wie noemt zijn kind nu Italia? Dat zijn er niet zoveel, in 2011 waren we in Nederland in ieder geval de enige. Maar is het nu echt zo'n vreemde naam? Doe je ogen maar eens dicht en laat de letters in je gedachten klinken, fluister de naam zacht en spreek hem dan hardop uit... 
Mooi hè!
Het lokt heel wat reacties uit, dat wel. Van prachtig tot bijzonder tot onbegrip. In Italië zijn ze vaak vereerd, hoewel ook daar Italia geen gangbare naam is, de bambini vinden het vaak raar of grappig.

Vandaag werd Italia drie jaar. Met grote ogen kan ze je aankijken en met haar lip pruilen als ze iets doet waarvan ze weet dat het niet mag. Boos worden: onmogelijk. Genieten: voluit.  En ze wil met de metro in Milaan, de snelle trein in het donker. Dat is haar 'lievelings', zoals ze dat zo leuk zegt. Net zoals vakantie haar 'lievelings' is en gnocchi, penne pasta met tonijn, risotto met spinazie en ricotta, Sesamstraat, Dora, Minnie Mouse, K3 en die gebloemde jurk die we in Milaan bij de Benneton kochten. Oh ja, ze wil ook een keer met een luchtballon.

Buon compleanno a te Italia!

Alles wat ik zeker weet is dat ik van je hou
En dat ik door het vuur zal gaan voor jou
Ik hoop dat dat genoeg is, want veel meer kan ik niet geven
Dan hele diepe liefde
Alles voor jou

---Guus Meeuwis

Risotto con spinaci e ricotta 

• 25 gram boter
• 1 teen knoflook (fijngesneden)
• 1 grote ui (gesnipperd)
• 300 gram arboriorijst
• 100 ml witte wijn
• 800 ml groenteboullion (vooruit, van een blokje)
• 500 gram bladspinazie (grof gesneden, stengels verwijderd)
• 150 gram ricotta
• 50 gram parmigiano reggiano (versgeraspt)
• Peper & zout
• Mespuntje versgemalen chilipeper

Smelt de boter in een ruime pan (op laag vuur), en voeg als deze licht begint te kleuren de knoflook toe. Laat deze een minuutje fruiten, voeg dan de ui toe en na een vijftal minuten de rijst. Als deze glazig wordt blus je af met de witte wijn. Laat de alcohol verdampen (roer zo nu en dan) en voeg dan wat groenteboullion toe. Blijf vervolgens voortdurend roeren en voeg regelmatig wat boullion toe. Doe in gedeelten de gesneden spinazie erbij en laat deze slinken. Blijf roeren en boullion toevoegen. Na een minuut of twintig is de risotto gaar. Voeg de ricotta, parmigiano en chilipeper toe en breng op smaak met peper en zout. Laat een minuut of 5 staan en serveer dan in diepe borden en denk bij de eerste hap aan Italia...
Buon appetito!