Ragazzo o Ragazza?

Het aanstaande vaderschap begint behoorlijk te kriebelen.
Ook al is het nu voor de derde keer, het is en blijft iets heel bijzonders. Met nog twee weken tot de uitgerekende datum, geniet ik van de immense buik van mijn vrouw. Ze is mooi zwanger, ze straalt en haar hormoonhuishouding zorgt voor hilarische situaties en uitspraken. Mijn oudste dochter heeft het al over het flesje geven. 'De baby mag nog niet pasta hè? Ikke wel want ik ben al groot!' Mijn jongste dochter wijst naar haar buik en roept 'baby, baby, baby' en doet een dansje. Je kunt je voorstellen dat het een dolle boel is bij ons in huis, er wordt veel gelachen.
 
Ik werd voor de eerste keer vader in 2010. Mijn vrouw veertien dagen overtijd. Op bevrijdingsdag, hoe toepasselijk, zaten we te wachten in het ziekenhuis. Ik zal je het bevallingsverhaal besparen, maar het duurde lang. Het werd 6 mei. Ik telde de vingers aan beide handjes om me daarna pas af te vragen wie het eigenlijk is.

'Celeste o Rosa? Benvenuto Principessa!'
 
Een meisje of jongen, we wisten het vantevoren niet. Er zijn al zo weinig echte verrassingen in het leven. Ook de namen hielden we voor ons, iets typisch Nederlands denk ik. Italianen doen daar niet zo geheimzinnig over. Het is gebruikelijk dat de naam, en daarmee ook het geslacht, al lang bekend is bij familie en vrienden.

In Italië zijn de tradities bij de geboorte anders dan hier in Nederland: Geen ooievaar in de tuin, maar een fiocco celeste of rosa aan de voordeur. Geen beschuit met muisjes, maar confetti. Dit zijn harde gesuikerde amandelen in alle kleuren van de regenboog. Geen rammelaar, maar een camicia della fortuna als kraamcadeau. Een traditioneel Italiaans gelukshemdje, oorspronkelijk met de hand gemaakt door la nonna of la zia.

Vader- en moederdag kennen de Italianen dan weer wel. La festa del papà wordt in Italië echter niet op de derde zondag in juni gevierd, maar op 19 maart. Deze dag is gewijd aan San Giuseppe, de beschermer van families, armen en verwaarloosden.
La festa della mamma valt, net als in Nederland, op de tweede zondag van mei. Op deze dag vereerden de oude Romeinen de godin van de vruchtbaarheid, en vierden ze het feest van de lente.

Ik ben gezond gespannen, slecht geconcentreerd en voel me alsof ik voor het eerst vader word. Twee lachende gezichtjes maken duidelijk dat dit niet het geval is. Maar toch, het is ook nu weer zo ontzettend spannend en bijzonder.
Nog even en dan hangt er een fiocco celeste of rosa aan onze voordeur!