dinsdag 27 maart 2018

Pasta workshop @Jamie's Italian Rotterdam


Jamie’s Italian Rotterdam
Afgelopen week won Lara een pasta workshop bij Jamie's Italian Rotterdam. Onder de bezielende leiding van chef-kok Alistair Miskimming werd ons de kneepjes van het vak geleerd. Klein geheimpje, pasta maken is makkelijker dan je denkt ;). Bovendien is de smaak van vers gedraaide pasta zo veel lekkerder. Waar wacht je nog op?

Chef-kok Alistair volgde een koksopleiding en had een aantal jaar werkervaring als chef-kok voordat hij in 2015 bij Jamie's Italian Rotterdam begon. Chef-kok bij Jamie’s word je niet zomaar. Er gaat een opleidingstraject met examen aan vooraf. Alistair is hiervoor 3 maanden naar Engeland geweest in de leer bij Jamie Oliver & Gennaro Contaldo. Het waren pittige en vooral ook leerzame maanden.


Uit eigen ervaring  kunnen wij vertellen dat zijn kennis, kunde en passie terug te vinden zijn in de smaak van de gerechten. Heerlijk!

Of je nu in de bediening staat, de afwas doet of de leiding hebt, al het personeel bij Jamie’s Italian proeft de gerechten zelf. Zo weten zij hun gasten exact te vertellen wat zij serveren en welke smaken naar voren komen. Ook maakt het personeel regelmatig culinaire uitstapjes. Onlangs hebben zij op een kaasboerderij buffel mozzarella gemaakt. Zo krijgen zij nog meer gevoel bij de achtergrond van de producten. 


Bij Jamie's Italian Rotterdam wordt 50-70 kilo pasta per dag gedraaid. Omdat het kneden en draaien hiervan nogal een klus is wordt een pastamachine gebruikt. Deze draait 8 uur per dag om alle gasten van verse pasta te voorzien. De pastasoorten worden in porties van 75 gram bewaard. Dit is precies de juiste hoeveelheid pasta voor een gerecht.   

De tagliatelle komt in mooie slierten uit de verwarmde koperen kop en droogt vrijwel direct door de luchtblazer die van onderaf blaast. Op ervaren wijze weet Alistair de tagliatelle er precies af te halen op het moment dat het portie 75 gram weegt. Klasse! 


De pasta die wij tijdens de workshop maken wordt met de hand gemaakt.

Na al het harde werken mochten wij ook zelf proeven. Lara ging voor de Gnocchi Sorrentina en Cindy koos voor pompoen & kastanje canneloni. Daarna werd een heerlijk grand dessert geserveerd. Met een gevulde buik en goodiebag keerden wij voldaan terug naar Tilburg. Wat een verwennerij!!



Recept pasta fresca (verse pasta), ongeveer 4 personen:
- 150 gram pasta meel type 00
-  50 gram semolina (griesmeel- durum)
-    2 scharreleieren

Meng de 2 meelsoorten in een kom en voeg de 2 scharreleieren toe. Meng het geheel met een lepel door elkaar totdat alle ingrediënten goed in elkaar zijn opgegaan. Schep het mengsel uit de bak. Duw de massa met de hand plat en vouw dicht. Herhaal dit tot een egaal deeg ontstaat. Als de massa vochtig blijft voeg je nog wat semolina toe. De deeg is goed als deze niet meer aan je handen plakt. Maak een bol van het geheel. Wikkel deze in huishoudfolie en laat minimaal 2 uur rusten in de koelkast.



Haal de bol uit de folie en druk deze met je handpalm plat tot een ovale plak. Zet de pastamachine op de ruimste stand (voor de Atlas 150 is dit 0) en haal het deeg er twee keer doorheen. Na de eerste keer vouw je de plak dubbel en haal je deze er nogmaals door. Zet de pastamachine vervolgens op de middelste stand en haal de plak erdoor. Als laatst haal je de, inmiddels langere en dunnere, plak door de laatste of voorlaatste stand. Dunne of iets dikkere pasta, smaken verschillen.

Van de plakken is linguine, spaghetti of tagliatelle te maken. Natuurlijk kun je er ook voor kiezen om er een lasagna van te maken. Buon appetito!




Tip 1 van Alistair:
Kook verse pasta 3 minuten in kokend water met daarin zeezout en bak de pasta vervolgens 2 minuten met de saus mee. De pasta en saus worden dan beter gemengd waardoor het gerecht veel smaakvoller is.

Tip 2 van Alistair:
Voor de lekkerste bolognese saus gebruik je gemengd gehakt (rund/ varken), rode wijn, blik tomaten van San Mesano en kruiden. De saus minimaal 30 minuten laten garen, zodat deze op smaak komt.

Jamie’s gebruikt alleen blik tomaten van San Mesano. Deze tomaten groeien op vulkanisch grond, aan de voet van de Vesuvius. Rechts van Napels. Deze vruchtbare bodem zorgt voor een zoete smaak. 


Bedankt Jamie's Italian Rotterdam voor een fantastische dag. Wij kijken uit naar de opening van Jamie's Pizzeria in Tlburg en zullen er snel een bezoekje aan brengen.


zondag 27 augustus 2017

Op zoek naar La Vita è Bella



Het is op zijn allerminst opmerkelijk dat we nooit eerder over Arezzo schreven. Dit kunststadje in Toscane bezochten we een aantal jaren geleden al tijdens het Giostra del Saracino. Een middeleeuws feest dat jaarlijks in juni (en september) plaatsvindt. De diverse wijken, duidelijk herkenbaar aan de gekleurde vlagen die overal aan de gevels prijken, strijden dan tegen elkaar met als hoogtepunt een steekspel. Ook is Arezzo bekend vanwege de grootste antiekmarkt van Italië die ieder eerste weekend van de maand op het Piazza Grande plaatsvindt.Niet alleen tijdens deze markt kun je je hart ophalen als antiekliefhebber, rondom het plein zijn tal van antiekzaakjes te vinden. Daarnaast vind je in Arezzo een keur aan musea, kerken en kathedralen en aan de rand van het centrum een heerlijk park om even tot rust te komen. Arezzo  is bovendien de geboortestad van de schrijver Petrarca (1304) en schilder & architect Vasari (1511) en heb je honger gekregen van al het slenteren dan is het in Arezzo zeker geen probleem je honger te stillen in de tal van ristorante, osteria en gelateria.

Dit alles is overigens niet de reden dat het vreemd is dat een blog dusver uitbleef, Arezzo is namelijk ook het decor van (een groot gedeelte van) de film La Vita è Bella. Deze Oscar winnende tragikomedie uit 1997  van Roberto Begnini (die tevens de hoofdrol vertegenwoordigt) vertelt het indrukwekkende verhaal van de Joodse plattelandsjongen Guido die zijn geluk gaat beproeven in de grote stad. Daar ontmoet hij Dora, die hij met veel charme en humor het hof weet te maken. Ze trouwen en krijgen een zoontje Giosué. Dan breekt de tweede wereldoorlog uit. Guido en Giosué worden opgepakt door de Duitsers en afgevoerd naar een concentratiekamp. Dora wil haar gezin niet in de steek laten en besluit vrijwillig mee te gaan. Guido probeert de verschrikkelijke waarheid voor Giosué achter te houden door van het verblijf in het kamp een spel van te maken. La Vita è Bella is een onvergetelijk verhaal dat laat zien hoe liefde, familie en verbeeldingskracht alles overwinnen.

“Buongiorno principessa!”
Struinend door de straten van Arezzo heb je het gevoel dat Dora ieder moment uit de lucht kan vallen of dat Guido op zijn fiets naar beneden komt stormen via  één van de aflopende straatjes in het historische centrum. Voor wie de film kent is het allemaal erg herkenbaar. De stad leeft en ademt La Vita è Bella, en daar zijn ze in Arezzo maar wat trots op. De gemeente zag het destijds als kans en ook de lokale bevolking droeg haar steentje bij door alle problemen rondom afgesloten straten en gebouwen voor lief te nemen en mee te werken aan een oplossing. De filmlocaties staan door heel de stad aangegeven op grote borden met daarop foto’s en teksten van de desbetreffende scene. Volg je deze route dan heb je al een groot deel van de stad ontdekt. Naast de dom zit een informatiepunt waar je een folder kunt halen met alle filmlocaties.

 “Guardame Principessa, guardame”…
Wij beginnen onze dag bij Bar Pasticceria Morgana naast Teatro Petrarca aan de Via Guido Monaco. In het theater speelt zich één van de scenes af, maar voordat we dit gaan bekijken doen we ons eerst te goed aan de heerlijke cappuccino en  biologische brioche die ze bij Morgana serveren. In de  sfeervolle bar kun je tevens terecht voor diverse andere (h)eerlijke producten. Cindy begint ondertussen het verhaal van de film te vertellen, de bambini zijn onder de indruk en willen er alles van weten. Nieuwsgierig luisteren ze als we onze weg vervolgen langs de diverse locaties.
 “Als we thuis zijn willen wij die film ook zien!”


zondag 23 april 2017

Spaghetti da Nicola

De zon verdwijnt langzaam achter de heuvels nabij het Lago di Como in het noorden van Italië. Vanaf het balkon van ons appartement in Castegliano d'Intelvi hebben we een prachtig uitzicht over de sprookjesachtige vallei. Binnen in  het appartement staat de keukentafel vol met tassen verse groenten. Verse groenten uit een moestuin in Ambra, de moestuin van Nicola. (Lees hier de blog). En aan Nicola dankt deze spaghetti  zijn naam. Puur en oprecht. Om je vingers bij af te likken!



Voor 4 personen
300 gram spaghetti
3 sjalotten (gesnipperd)
8 rijpen tomaten (in blokjes gesneden)
Olijfolie
Zout
Peper




Verhit een flinke scheut olijfolie in een pan en fruit daarin de gesnipperde sjalotjes een aantal minuten. Breng ondertussen een pan met ruim water aan de kook, voeg zout toe en kook daarin de spaghetti. Voeg de tomaten inclusief het sap bij de sjalotten en breng op smaak met zout en peper. Verhit nog een minuut of 5 op matig vuur en schep zo nu en dan om. Giet de spaghetti af en meng alles goed door elkaar.
Buon appetito!


Meer La vita è Bella? Volg ons op Facebook en Twitter

maandag 17 april 2017

Ambra II

Het is bewolkt als we vertrekken vanuit Bolsena. De vorige avond heeft het flink geregend en geonweerd. Tot diep in de nacht werden het meer en de omliggende heuvels opgelicht door harde flitsen. We verlaten de regio Lazio, rijden Umbrië binnen en nemen bij Orvieto de snelweg. Gelukkig nog niet naar huis, onze volgende stop is Castegliano d'Intelvi. Een klein dorpje in de bergen op 5 kilometer van het Comomeer.


Onderweg besluiten we te stoppen in Ambra, Toscane. Twee jaar eerder waren we daar al eens en ontmoette bij toeval een bijzondere man (het verhaal lees je hier). We achterhaalden elkaars adressen en stuurden de voorbije jaren kaarten, foto's en kalenders over en weer. De man heet Nicola en we waren erg benieuwd hoe het met hem gaat en daar reden we graag een stukje voor om.

We parkeren de auto in Ambra en het is alsof we nooit zijn weggeweest. Na een cappuccino bij Bar della Piazza wandelen we naar de groene poort waarachter de tuin van Nicola verscholen ligt. Een vrouw komt ons tegemoet.
"Wie is Italia?" 
Ze herkent ons van de foto's en nodigt ons direct uit om een espresso te komen drinken. Het oude schuurtje heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een stenen tuinhuis met keuken en toilet. Ze verontschuldigt zich dat ze onder de tomaten spetters zit, ze is passata aan het maken.
Ze begint enthousiast te vertellen: "Nicola zou het geweldig vinden jullie weer te zien, hij heeft het altijd over jullie." Maar dan verschijnt een bezorgde blik in haar ogen. "Helaas is hij is er niet, hij ligt in het ziekenhuis."
Daar schrikken we wel even van en onze nieuwsgierigheid naar hoe het met hem gaat groeit met de seconde.
"Nicola heeft veel te hard gewerkt het afgelopen jaar" vertelt zijn vrouw verder. "Hij viert in januari zijn tachtigste verjaardag en moet het eigenlijk eens rustiger aan gaan doen. Altijd maar werken in de tuin, het is veel te zwaar! Hij heeft een infectie aan zijn luchtwegen opgelopen en is in mei met spoed per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Hij kreeg helemaal geen lucht meer."


Het groene hek gaat open en zijn schoon- en kleindochter verschijnen. Ze brengen hun vakantie door in Ambra en begroeten ons hartelijk. De bambini hebben elkaar snel gevonden, ze rennen door de tuin, bewonderen de kuikens en knuffelen met de tamste poes ooit.



"Het komt wel weer goed met Nicola, hoewel hij nog flink moet herstellen. Daarom ligt hij nu in een kliniek in Como, daar zijn de weersomstandigheden ook gunstiger." Enigszins opgelucht proberen we in ons beste Italiaans (plus handen en voeten) uit te leggen dat we onderweg zijn naar het Lago di Como en niet ver van de stad Como verblijven. "Zouden we hem mogen bezoeken?"
Dit moet geen probleem zijn volgens de schoondochter en Nicola's vrouw pakt de telefoon.
"Raad eens wie hier op bezoek zijn?" We horen Nicola  door de hoorn schreeuwen. Pluk al het groente en fruit dat rijp is uit de tuin! Met tassen vol geluk, verse groenten en fruit vervolgen we onze weg richting Como.



Meer La vita è Bella? Volg ons op Facebook en Twitter

zondag 6 november 2016

Parma

Parma zal je wellicht meteen doen denken aan de wereldberoemde kaas of ham. Maar Parma is zoveel meer dan alleen die verrukkelijke Parmigiano Reggiano of Prosciutto di Parma. Deze stad in Emiglia Romagna is met een kleine 200.000 inwoners, tal van bezienswaardigheden, fijne keuken en een plekje op de werelderfgoedlijst van Unesco een bezoek meer dan waard.


Wij bezochten Parma afgelopen augustus en wel op Ferragosto, een belangrijke nationale feestdag die ieder jaar op 15 augustus gevierd wordt in heel Italië. Tijdens dit katholieke feest wordt het moment herdacht waarop de heilige Maria met lichaam en ziel in de hemel werd opgenomen. Tevens is deze dag het begin van een langere rustperiode, voor zowel de mensen als de dieren. Terwijl alle kerken volstromen, zijn de straten leeg en de meeste winkels gesloten. Augustus is dan ook dé vakantiemaand voor de Italianen. Toch was er genoeg te beleven en te proeven.
Alle bezienswaardigheden liggen op loopafstand van elkaar en er zijn genoeg plekjes om even tot rust te komen (om over de verse pasta en gelato maar niet te spreken...). Parma is dan ook een perfecte stad om met bambini te ontdekken. Zoek je nog een bijzondere plek om te kunnen overnachten met tutti famiglia in de omgeving van Parma? La Fattoria degli Animali is werkelijk een prachtige plek. Op slechts 10 minuten van het centrum, tussen de koeien op het platteland (lees hier de eerder verschenen blog).

Centro storico
In het hart van de stad vind je het Piazza Garibaldi waaraan het Palazzo del Governatore is gehuisvest. Aan de gevel prijkt een prachtig 13e eeuws astronomisch uurwerk en op het plein vind je diverse gezellige terrasjes. Via de winkelstraat wandel je zo naar de imposante kathedraal en het achthoekige baptisterium aan het Piazza Duomo. Het meest indrukwekkende bouwwerk in het oude centrum vind je ook weer vlakbij: het Palazzo della Pilotta. Een reusachtig, uit rode stenen opgetrokken, paleis dat nooit helemaal is voltooid. Het huisvest nu enkele musea en een theater. Op de binnenplaats worden regelmatig voorstellingen gegeven. Ook de geest van operacomponist Guiseppe Verdi klinkt nog altijd door in de straten van Parma, Verdi werd geboren in Le Roncole, een klein agrarisch dorpje vlakbij Parma.
 

In bicicletta
Geen zin om te wandelen? Parma leent zich uitermate goed om met de fiets verkend te worden. Met het fietsenplan van de gemeente kan dit perfect. Overal in de stad vind je punten waar je de fietsen kunt huren en stallen. Parma is redelijk vlak, dus ook ongetraind kun je prima uit de voeten.


La Feltrinelli Librerie
Je denkt er tijdens je vakantie misschien niet direct aan om een boekenwinkel te bezoeken. Toch is Feltrinelli aan de Strada Luigi Carlo Farini hierop een welkome uitzondering. Niet alleen vanwege het mooie assortiment en het prachtige pand. Het biedt ook meer dan alleen boeken: Je kunt er terecht voor een caffè, apperitivo of een eenvoudige lunch en ook streekproducten zijn er verkrijgbaar. In één van de sfeervolle zitjes kun je lekker wegdromen in een mooi verhaal of even uitrusten na het struinen door de talloze boekenplanken. Voor de bambini is er een mooie leeshoek... Kunnen de kleintjes gelijk aan hun Italiaans werken. Naar aanleiding van een tip van collega blogger Miriam Bunnik kochten we een wel heel mooi en leerzaam boek over Italië: Regioni d'Italia. Echt een aanrader!


Parco Ducale
Even uitrusten doe je onder de enorme bomen in het Parco Ducale. Aan de rand bevindt zich het Palazzo Ducale en aan de westzijde een enorme vijver waarin niet alleen eenden, maar ook schildpadden zwemmen. De stenen bankjes onder de bomen in de lange laan, zitten vol met druk discussiërende Parmezanen.

 

Mangiare
In Parma weten ze wat lekker eten is en er zijn dan ook talloze goede ristorante en trattoria te vinden. Onze favoriet: Trattoria del Tribunale in de Vicolo Politi, een klein zijstraatje van de Strada Luigi Carlo Farini. De huisgemaakte ravioli zijn werkelijk betoverend, het personeel vriendelijk en de sfeer uitermate prettig.

Gelato!
Bij Gelateria Novecento aan de Strada Cavour worden de gelato met veel aandacht bereidt en gepresenteerd als een roos. De smaak is voortreffelijk. Niet voor niets dat het hier ook op een rustige doordeweekse dag en zelfs tijdens Ferragosto dringen is geblazen in het kleine zaakje.


Meer La vita è Bella? Volg ons op Facebook en Twitter en blijf helemaal op de hoogte van onze Italië avonturen met tal van leuke tips en foto's om even weg te dromen naar Italië!